Vanmorgen bereikte ons het trieste bericht dat onze golfvriend Ronald Gorter is overleden.
We wisten dat het er aan zat te komen maar het nieuws hakte er flink in. Ronald was een bijzonder gewaardeerd lid van onze “club”. Wat zullen we wat keren om hem hebben gelachen en als hij de verschillende typetjes nadeed, samen met zijn broer Frank.
Ronald had vroeger single handicap. Gevoelsmens als hij was kon hij heel teleurgesteld zijn als het niet lukte. Echter, zodra hij het clubhuis binnen kwam was hij dat al vergeten en stal hij met zijn humor regelmatig de show. We gaan hem missen!
Vandaag hebben we evengoed gegolfd, hoe lastig het ook was.
Bath Golf Club op een klein half uur rijden. Bath is op Londen na de meest bezochte, toeristische stad van Engeland. Het was bewolkt en we begonnen met een trui en/of jas aan. In de loop van de dag kwam de zon en konden deze uit.
Heel toepasselijk speelden we in ons antraciete shirt. Ik begon in de laatste flight met twee birdies. Beter kon bijna niet. Uiteindelijk 82 slagen. Bart sloeg de neary en ik de longest. Jan en Ard sloegen ook prima. Roland ging iets minder maar had wel een birdie, net als Jan. Bart speelde in de eerste flight en had ook 2 birdies.
Na deze bewogen dag aten we in de Red Lion met een rondje van Jan. Hij zou Ronald een tikkie sturen…..
We sloten we af met een ingetogen prijsuitreiking, met prijsjes voor allen, verzorgd door Cees en Henk. Het is heel dubbel om hier in Engeland te zijn. Wel mooi is dat we de verhalen over Ronald en ook die van Leen en John met elkaar kunnen delen.
